Kinderen zijn geen kleine volwassenen. Het skelet van kinderen is in meerdere opzichten verschillend van het volwassen skelet. Allereerst hebben alleen kinderen groeischijven, epifysen en metafysen. Daarnaast zijn de botten van kinderen poreuzer en elastischer ten opzichte van botten van volwassenen. Het periost bij kinderen zit ook minder vastgehecht aan het bot. Al deze verschillen zorgen ervoor dat er meerdere soorten fracturen bestaan die uniek zijn voor kinderen (onder andere Salter-Harrisfracturen, greenstickfracturen). Daarnaast heeft de radioloog een belangrijke rol bij het herkennen van specifieke fracturen die kenmerkend zijn voor kindermishandeling. Naast de typische fracturen bij kinderen zijn er ook normaalvarianten die ziekten kunnen simuleren. Kortom, kennis van bovengenoemde zaken is belangrijk om de unieke aspecten van het skelet van kinderen goed te kunnen beoordelen.
Auteurs |
Robben, S.G.F.
Nievelstein, R.A.J. Limantoro, I. |
---|---|
Thema | Nascholingsartikel |
Accreditatie | 1 accreditatiepunt |
Publicatie | 29 december 2017 |
Editie | Imago - Jaargang 3 - editie 4 - 2017 | editie 4 |
Na het bestuderen van dit artikel: