In 1997 verscheen voor het eerst een artikel over een klinisch bruikbare toepassing van de SWI-techniek. Hierin werd gebruikgemaakt van het deoxyhemoglobine in veneus bloed om de veneuze structuren duidelijker af te beelden.

Sindsdien heeft deze techniek langzaam maar zeker zijn toevlucht genomen in tal van andere toepassingen en wordt die in steeds meer klinieken gebruikt. De stoffen die er beter mee afgebeeld kunnen worden, kunnen grofweg in vier categorieën worden onderverdeeld:

1. hemosiderine: voor het afbeelden van bloedingsresten;
2. deoxyhemoglobine: voor het afbeelden van de venen en sinussen;
3. metalen zoals ijzer bij bijvoorbeeld neurodegeneratieve aandoeningen;
4. en ten slotte 4 kalk.