Spondylodiscitis: een continue uitdaging

Zonder beeldvorming geen diagnose

  • 00 Casus 1
  • 01 
  • 02Achtergrond
  • 03Kliniek en diagnostiek
  • 04Casus 2
  • 05Conclusie
  • 06Reacties (0)

Samenvatting

Spondylodiscitis is een infectie van de wervelkolom die onbehandeld of onjuist behandeld een grote mortaliteit en morbiditeit tot gevolg kan hebben. Gezien de aspecifieke kliniek en laboratorium onderzoek is beeldvorming essentieel in het tot stand komen van de juiste diagnose.
Door middel van het laagdrempelig verrichten van MRI en eventueel aanvullend PET-CT kan veel leed worden voorkomen. Karakteristiek is het betrokken zijn van dek- en sluitplaat van twee opeenvolgende wervelcorpora, waarbij de discus betrokken kán zijn. Op MRI heeft het beenmerg en de discus een laag signaal op T1 en hoog signaal op een T2 gewogen sequentie (oedeem). Aankleuring na contrast bevestigt het infectieuze karakter en kan de uitgebreidheid buiten de wervelkolom aantonen. Op PET-CT zal spondylodiscitis, in tegenstelling tot degeneratie, sterk FDG opnemen.
Bij follow-up van spondylodiscitis is beeldvorming alleen nuttig bij achteruitgang van de patiënt, om eventuele draineerbare abcessen aan te tonen.

Log nu in om het volledige artikel te bekijken of om te reageren.

Abonneren

Informatie over dit artikel

Auteurs Haverkamp Begemann, N.M.
Rijk, M.C. van
Thema Nascholingsartikel
Accreditatie 1 accreditatiepunt
Publicatie 12 december 2016
Editie Imago - Jaargang 2 - editie 4 - 2016 | editie 4

Leerdoelen

Na het lezen van dit artikel:
•    heeft u kennis over de pathologie van spondylodiscitis;
•    kent u het belang van beeldvorming bij het vermoeden van spondylodiscitis;
•    weet u wat de karakteristieken op MRI zijn;
•    kent u de toegevoegde waarde van PET-CT.