Radiologische beeldvorming van het anuscarcinoom

Door op 18-06-2021
  • 00Inleiding
  • 01Stadiëring en behandeling
  • 02Anatomie
  • 03Protocol voor beeldvorming
  • 04Beeldvorming voor stadiëring
  • 05Beeldvorming na chemoradiatie
  • 06Recidief anuscarcinoom
  • 07Differentiaaldiagnose van laesies in het anale kanaal
  • 08Conclusie
  • 09Reacties (0)

Samenvatting

Anuscarcinoom is een zeldzame maligniteit en wordt vaak laat herkend doordat eerst aan andere oorzaken voor klachten wordt gedacht, zoals hemorroïden. De behandeling bestaat vrijwel altijd uit chemoradiatie, een kleine groep kan worden behandeld met lokale excisie. Anuscarcinomen reageren goed op chemoradiatie en slechts een klein deel van de patiënten heeft nog chirurgie nodig na chemoradiatie. MRI is de hoofdmodaliteit voor stadiëring en responsevaluatie na chemoradiatie, aangevuld met echografie van de liezen en 18F-FDG-PET/CT. Tijdens de follow-up na behandeling wordt een klinische evaluatie verricht, waarbij aanvullend een MRI-scan kan worden vervaardigd. Dit nascholingsartikel behandelt de achtergrond, stadiëring, behandeling en follow-up van het anuscarcinoom. Daarbij worden belangrijke differentiaaldiagnoses van een anale afwijking gepresenteerd.

Log nu in om het volledige artikel te bekijken of om te reageren.

Abonneren

Informatie over dit artikel

Auteurs Maas, M.
Tielbeek, J.A.W.
Stoker, J.
Thema Nascholingsartikel
Accreditatie 1 accreditatiepunt
Publicatie 18 juni 2021
Editie Imago - Jaargang 7 - editie 2 - 2021 | editie 2

Leerdoelen

Na het bestuderen van dit artikel:

  • bent u op de hoogte van de epidemiologie en behandeling van het anuscarcinoom;
  • bent u op de hoogte van de relevante items die in een verslag van een MRI voor anuscarcinoom dienen te worden beschreven, zowel voor als na chemoradiatie;
  • bent u in staat een anuscarcinoom met MRI te stadiëren;
  • weet u wanneer welke beeldvormende modaliteit geïndiceerd is ten tijde van diagnostiek en follow-up van het anuscarcinoom.