Samenvatting

Postmortale radiologie is een manier om niet- of minimaal-invasief informatie te verkrijgen over de ziekteprocessen en de doodsoorzaak. Afhankelijk van de leeftijd en de klinisch verwachte doodsoorzaak kan gekozen worden voor de radiologische modaliteiten röntgen, CT en MRI. Beeldgestuurde biopten kunnen bijdragen aan microscopische en microbiologische diagnostiek. Angiografie postmortaal kan informatie geven over bloedingen en mogelijk over occlusies en tromboses. De postmortale beeldvorming en beoordeling vertonen belangrijke verschillen ten opzichte van de diagnostiek bij levende patiënten en dit vraagt derhalve om een andere aanpak en expertise. In dit artikel maakt u uitgebreid kennis met de mogelijkheden en moeilijkheden van postmortale radiologie.