Samenvatting

Het cholangiocarcinoom is een relatief zeldzame tumor en treft in Nederland ongeveer vijfhonderd patiënten per jaar; voor het merendeel betreft dit perihilaire cholangiocarcinomen.1,2 Een breed spectrum aan niet-neoplastische aandoeningen van de galwegen kan zich voordoen als cholangiocarcinoom, wat bijdraagt aan de complexiteit van diagnostiek en behandeling bij patiënten met verdenking op een perihilair cholangiocarcinoom.3,4 De medische zorg omtrent patiënten met een perihilair cholangiocarcinoom bestrijkt dan ook een breed scala aan klinische aandachtspunten en inzet van verschillende beeldvormende technieken. Dit vereist input en betrokkenheid van een ervaren multidisciplinair team, waarbij evenzeer de radioloog onmisbaar is.