Longechografie is een waardevolle diagnostische methode bij de evaluatie van patiënten met pulmonale klachten. Longechografie maakt gebruik van pleurale artefacten die zichtbaar worden bij voortgeleiding van de geluidsgolven. Doordat deze artefacten veranderen bij aanwezigheid van pathologie, is het mogelijk om betrouwbare uitspraken te doen over de aanwezigheid van bijvoorbeeld een pneumothorax, longoedeem, infiltraten en pleuravocht.
Tijdens de COVID-19-pandemie is veel onderzoek verricht naar de mogelijkheid om middels longechografie pulmonale manifestaties van een SARS-CoV-2-infectie te diagnosticeren. Hieruit blijkt dat longechografie een goed en snel onderzoek is ter uitsluiting van pulmonale manifestaties van COVID-19 bij patiënten op de Spoedeisende Hulp, vooral bij patiënten zonder cardiopulmonale voorgeschiedenis. Daarnaast is longechografie even betrouwbaar als een CT-scan van de thorax voor het uitsluiten van pulmonale manifestaties van COVID-19. Met name ten tijde van een pandemie, met mogelijk capaciteitsproblemen, kan longechografie een zeer geschikte techniek zijn.
Auteurs |
Haak, S.L.
van der Have, E.A. Lameijer, H. van der Kolk, B.Y.M. |
---|---|
Thema | Nascholingsartikel |
Accreditatie | 1 accreditatiepunt |
Publicatie | 18 juni 2021 |
Editie | Imago - Jaargang 7 - editie 2 - 2021 | editie 2 |
Na het bestuderen van dit artikel: