Magnetic resonance imaging (MRI) wordt binnen de kinderradiologie vaak ingezet vanwege de voordelen die het heeft. De hoge kwaliteit beeldvorming en de afwezigheid van ioniserende straling maken het uitermate geschikt voor een inzet in het diagnostisch proces. Deze techniek heeft uiteraard ook zijn nadelen. Zo vergt een MRI-scan meer van een (jong) kind dan bijvoorbeeld een echo. Door de grote
sensitiviteit voor bewegingsartefacten moeten kinderen voor een langere periode stil liggen, iets dat voornamelijk op jonge leeftijd een uitdaging kan zijn. Daarnaast kan de MRI-scanner door zijn omvang, omgeving en geluiden een overweldigende setting vormen voor kinderen en daarmee het stil liggen niet bevorderen.
Er bestaan meerdere technieken en hulpmiddelen om kinderen zo goed mogelijk voor te bereiden en de noodzaak tot anesthesie te verkleinen. Met de constante ontwikkeling van de wetenschap ontstaan steeds meer middelen en inzichten die voor deze doelgroep mogelijk toegevoegde waarde kunnen hebben. In dit artikel worden een aantal voorbeelden van technieken belicht die al worden toegepast in de verschillende academische ziekenhuizen. Tevens biedt dit artikel een blik op wat er in de (nabije) toekomst mogelijk is op het gebied van voorbereiding en uitvoering van een MRI-scan bij kinderen.