De afgelopen decennia is de radioloog steeds verder verwijderd geraakt van de patiënt. Na de ontdekking van röntgenbeelden waren de eerste radiologen van oorsprong fotograaf of wetenschapper. Zij waren genoodzaakt hun uitslagen te bespreken met aanvragend artsen in plaats van patiënten om zo hun professionele status als medisch expert te bekrachtigen. In de loop der jaren hebben laboranten de werkzaamheden met patiënten overgenomen en vindt overleg nu plaats via computer- en communicatiesystemen.1 Dankzij deze verschuivingen kan de hedendaagse radioloog zich meer richten op het beoordelen van de reeds gemaakte beelden, waar hij of zij zich op dat moment ook bevindt. Dit brengt echter ook een schaduwkant met zich mee. Rosa Looijen is derdejaars coassistent van de Universiteit van Amsterdam en onderzocht voor haar verbredende coschap bij de afdeling Radiologie van het AMC of de aanwezigheid van een pasfoto van de patiënt in het elektronisch patiëntendossier de kwaliteit van radiologische onderzoeken beïnvloedt.