Samenvatting

De diagnose en beoordeling van inflammatoire darmziekte is, behalve bij evidente colitis ulcerosa, gebaseerd op een combinatie van endoscopie en radiologie. De belangrijkste redenen voor radiologische beeldvorming zijn het detecteren van ziekteactiviteit in de dunne darm en extramurale afwijkingen, zoals een abces, ernstige stenose of fistel. Dit artikel zet de belangrijkste voor- en nadelen van de verschillende radiologische technieken uiteen. Bij kinderen is het mogelijk om met behulp van echografie en MRI-enterografie stralenbelasting te voorkomen zonder aan diagnostische accuratesse in te leveren. Transsectioneel onderzoek zoals MRI-enterografie maakt het mogelijk om ziekteactiviteit van de ziekte van Crohn reproduceerbaar te meten en te graderen. In dit overzicht wordt de klinisch meest toepasbare methode toegelicht. De toegevoegde waarde van MRI-enteroclyse ten opzichte van MRI-enterografie is bij kinderen niet bewezen en bij volwassenen minimaal: u wordt geadviseerd MRI-enteroclyse alleen te verrichten als MRI-enterografie niet conclusief of niet mogelijk is.