Samenvatting

Diffuse gliomen zijn progressieve primaire hersentumoren met een sterke impact op de kwaliteit van leven en de levensverwachting van patiënten. Beschikbare behandelingen – operatieve resectie, radiotherapie en chemotherapie – zijn niet-curatief in opzet. De classificatie van tumoren en het behandelbeleid zijn de laatste jaren sterk veranderd door de opkomst van moleculaire diagnostiek. Dit heeft tot een verbeterde prognose geleid voor verschillende groepen patiënten, zoals de patiënten met een glioom met 1p/19q-co-deletie en de oudere patiënten met een glioblastoom. Diagnose en responsevaluatie na behandeling geschiedt met reguliere MRI en waar nodig met aanvullende technieken zoals perfusie-MRI en PET-scans. Met name tijdens follow-up kan het onderscheid tussen tumorprogressie en radionecrose soms moeilijk zijn, waardoor aanvullende beeldvorming moet worden verricht. Optimale interpretatie van beeldvormend onderzoek vereist samenspraak tussen de radioloog, de nucleair geneeskundige en de behandelend neuroloog. De behandelstrategie hangt af van de vele prognostische factoren, vooral de klinische conditie van de patiënt, en van diens voorkeuren. Overleg in een multidisciplinaire neuro-oncologische werkgroep is daarom essentieel.