Beeldvorming bij extrapiramidale bewegingsstoornissen

  • 00Inleiding
  • 01Anatomie van mesencefalon en basale kernen
  • 02Neurodegeneratieve aandoeningen
  • 03Toxische en vasculaire oorzaken
  • 04Aangeboren metabole aandoeningen
  • 05 
  • 06Verworven metabole en systemische aandoeningen
  • 07Stoornissen in de liquorhuishouding
  • 08Reacties (0)

Samenvatting

Beeldvormende technieken tonen bij bepaalde extrapiramidale bewegingsstoornissen specifieke afwijkingen. Dit komt bijvoorbeeld door selectieve degeneratie van structuren of door abnormale stapeling van metalen op voorkeurslocaties. Vaak worden echter bij bewegingsstoornissen geen specifieke afwijkingen gevonden bij beeldvorming. In dit artikel wordt een overzicht gegeven van de mogelijkheden en beperkingen van beeldvorming bij het evalueren van de meest voorkomende extrapiramidale bewegingsstoornissen.

Log nu in om het volledige artikel te bekijken of om te reageren.

Abonneren

Informatie over dit artikel

Auteurs Duijn, R.J.M. van
Martins Jarnalo, C.O.
Lycklama à Nijeholt, G.J.
Thema Nascholingsartikel
Accreditatie 1 accreditatiepunt
Publicatie 12 december 2016
Editie Imago - Jaargang 2 - editie 4 - 2016 | editie 4

Leerdoelen

Na het bestuderen van dit artikel:
•    kent u de verschillende imagingtechnieken die worden gebruikt bij beeldvorming bij patiënten met extrapiramidale bewegingsstoornissen;
•    herkent u de klassieke radiologische bevindingen van de meest voorkomende oorzaken van bewegingsstoornissen;
•    weet u wanneer beeldvorming bij bewegingsstoornissen geïndiceerd is;
•    kunt u differentiëren tussen de meest voorkomende neurodegeneratieve oorzaken van extrapiramidale bewegingsstoornissen op MRI.